ارزیابی مقاله های علمی یکی از دغدغه‌های جوامع علمی می‌باشد. موسسه اطلاعات علمی (ISI ;Information Scientific for Institute)، برای ارزیابی مجله های تحت پوشش فهرست نویسی خود، سه شاخص درنظر گرفته است. این شاخص ها شامل شاخص ضریب تاثیر Impact Factor) ;IF)، شاخص فوری (Immediacy Index) و نیمه عمر استناد (Cited Half Life) می‌باشند.

شاخص ضریب تاثیر (Impact Factor): اولین بار در سال ۱۹۹۵ توسط گارفیلد بنیان‌گذار موسسه ISI مطرح شد. ایمپکت فاکتور را ضریب یا عامل تاثیر و نیز شاخص اثرگذاری ترجمه کرده‌اند و به صورت میانگین تعداد ارجاعات به یک ‌مورد قابل استناد نظیر مقاله پژوهشی، مقاله مروری، شماره اختراع، یادداشت و چکیده در یک مجله علمی در طول یک دوره زمانی معین‌ تعریف‌ شده ‌است.

شاخص فوری (Immediacy Index): تعداد ارجاعات به مقاله‌های منتشر شده مجله در سال مورد ارزیابی تقسیم بر تعداد مقاله‌های منتشر شده در همان سال مجله مذکور. این شاخص در حقیقت شیب رشد منحنی ارجاعات را بیان می‌کند.

شاخص نیمه عمر استناد (Cited Half Life): تعداد سال‌هایی که از سال ارزیابی باید به عقب برگشت تا شاهد پنجاه درصد کل ارجاعات به مجله در سال مورد ارزیابی باشیم. به عبارت دیگر، این شاخص مدت زمانی را که نیمی از کل استنادات به آن مجله صورت پذیرفته باشد را نشان می‌دهد و در حقیقت، سرعت کاهش میزان ارجاعات به مجله را بیان می‌کند: بدیهی است که وقتی مقاله‌های یک مجله ارزش خود را برای ارجاعات زود از دست بدهند (مقاله‌های سطحی باشند و خیلی زود بی ارزش شوند)، تنها به مقاله‌های جدید مجله ارجاع داده می‌شود. این موضوع باعث می‌شود که نیمه عمر ارجاعات به مجله کاهش یابد. بنابر این هر چه نیمه عمر ارجاعات به مجله بیشتر باشد، نشان می‌دهد که ارزش مقاله‌های مجله در طول زمان بیشتر حفظ شده است و هنوز مورد ارجاع قرار می‌گیرند. در مجموع، هر چه نیمه عمر ارجاعات به یک مجله بزرگتر باشد، ارزش مجله بالاتر می‌رود.

ایمپکت فاکتورهای گمراه کننده (جعلی): از سال ۲۰۱۳ به بعد تعدادی افراد بی نام و نشان در مکان‌هایی ناشناخته و صرفا با هدف کلاه‌برداری از مجلات آکادمیک و پژوهشگران در سطح دنیا آمده‏اند و یک معیارهایی را معرفی کرده‏اند تحت نام‌هایی نظیر GIF یا Global Impact Factor و یا UIF یا  Universal Impact Factor و چندین معیار ایمپکت فاکتور جعلی دیگر. این موسسات با اخذ پول از مجلات این اعداد تقلبی را که هیچ مبنایی بر آن‌ها نیست را به مجلات اختصاص داده‏اند و متاسفانه بسیاری از مجلات معتبر هم با ناآگاهی از این داستان، این ایمپکت فاکتورهای جعلی را روی صفحه اول وب سایت‌ خود قرار داده‏اند و این امر باعث گمراه شدن هم مجلات و هم پژوهشگرانی که این مجلات را برای انتشار مقالات خود انتخاب می‏کنند شده است. این‌گونه مجلات ممکن است در تامسون نمایه شوند ولی متاسفانه به دلایل عدم رعایت قوانین مجلات معتبر مثل عدم داوری و ایجاد بازار گرمی و کسب درآمد و هزار دلیل دیگر از ISI خارج و فاقد ایمپکت فاکتور می‏شوند.